به گزارش آوای آگاه؛ ابراهیم سماوی، کارشناس بازار سرمایه در گفت‌وگو با آوای آگاه گفت: سیمان یکی از پرکاربردترین مصالح در پروژه‌های عمرانی، تأسیساتی و ساختمانی است؛ به نحوی که این صنعت حدود 2درصد از سهم تولید ناخالص داخلی و 5درصد از اشتغال پایدار کشور را دربر می‌گیرد. بنابراین می‌توان گفت سیمان، صنعتی استراتژیک در جهت توسعه اقتصادی بوده که همواره رشد آن در طول زمان با رشد اقتصادی کشورها درهم تنیده است.
وی با اشاره به میزان تولید سیمان در جهان افزود: میزان تولید سیمان در جهان روند رو به رشدی دارد. مثلا چین بزرگ‌ترین کشور تولیدکننده و مصرف‌کننده در این حوزه محسوب می‌شود که در سال 2020 و 2021 به ترتیب حدود 2.2 میلیارد تن و 2.5 میلیارد تن تولید کرده است و بعد از آن کشورهایی مانند هند، ویتنام و ایالات متحده قرار دارند.
سماوی ادامه داد: تولید سیمان در ایران حدود 60 میلیون تن بوده و چون عمده محصولاتی که در داخل مصرف می‌شود صنعتی ریالی است، آن دسته از شرکت‌های سیمانی که به مرزها نزدیک هستند، می‌توانند صادرات خود را انجام دهند. چون یکی از مسائل مهم و عمده در سیمان، حمل و نقل است و می‌توان گفت فروش صادراتی سیمان حداکثر تا 400 کیلومتر توجیه اقتصادی دارد و در این میان کلینکر چون سرعت بارگیری بیشتر و آسیب‌پذیری کمتری دارد، حجم بیشتری از صادرات را نسبت به سیمان به خود اختصاص داده است.
این کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: یکی از مواردی که بهای تمام‌شده صنعت سیمان را دربر می‌گیرد، نرخ گاز سوخت است که در سال‌های گذشته فرمولی برای پتروشیمی‌ها ارائه و براساس آن ضریب، نسبتی برای صنعت سیمان در نظر گرفته می‌شد. در حال حاضر، ضریب گاز سیمانی‌ها از 20درصد به 15درصد کاهش پیدا کرده است و اگر بخواهیم کل را در نظر بگیریم، کاهشی 75درصدی در نرخ گاز داشتیم و با توجه به وعده‌های دولتی برای ساخت مسکن و همچنین رکودی که در ساخت‌وساز پیش آمده، یکی از اقداماتی است که در بعد واقعی اقتصاد می‌تواند اثرگذار باشد.
وی اظهار داشت: با توجه به کاهش بهای تمام‌شده و سهم نرخ سوخت گاز شرکت‌های سیمانی که از شرکتی به شرکت دیگری متفاوت است، به صورت کلی و به دلیل کاهش نسبت نرخ گاز سوخت از 20درصد به 15درصد برای صنعت، برآورد می‌شود حدود 10درصد افزایش حاشیه سود خالص داشته باشد که خبر خوبی برای شرکت‌های سیمانی است.
سماوی با اشاره به روند سیمانی‌ها در سال جاری بیان کرد: صنعت سیمان در 5ماهه اول 1402 حدود 18هزار و 754 میلیارد تومان انواع سیمان را فروخته که نسبت به مدت مشابه سال قبل با رشد 60درصدی همراه بوده است. همچنین در مردادماه هم حدود 3هزار و 902 میلیارد تومان فروش داشته که نسبت به مردادماه سال قبل با رشد 58درصدی همراه بوده است. این افزایش فروش بیشتر ناشی از افزایش نرخ و افزایش تعداد تولید است. طبیعتا به هر میزان که پروژه‌های عمرانی بیشتر شود، حوزه ساخت‌وساز مسکن در بخش خصوصی توجیه بیشتری پیدا کند و زمین‌ها و تسهیلاتی که در این حوزه داده می‌شود بیشتر فراهم باشد، مصرف سیمان هم می‌تواند رشد خود را داشته باشد.
این کارشناس بازار سرمایه اظهار داشت: در آخرین هفته‌ای که سیمان در بورس کالا معامله شد، حدود 11هزار و 860 میلیارد ریال فروش داشت و اگر میانگین نرخ ماهانه را با انواع تیپ‌های مختلف سیمانی به صورت تناژی و کیسه‌ای در نظر بگیریم، تقریبا 9هزار و 689 بوده که تغییرات نرخ هفتگی داشته و نسبت به هفته قبل حدود 3درصد افزایش پیدا کرده است. ضمن آنکه نسبت به سال قبل هم افزایش آن حدود 9درصد بوده است.
وی افزود: یکی از روش‌های ارزش‌گذاری، نسبت ارزش بازار به ارزش جایگزینی است. برای صنعت سیمان به ازای هر تن ظرفیت تولید، 100 دلار هزینه برآورد می‌شود و با در نظر گرفتن نسبت ارزش بازار شرکت‌های سیمانی نسبت به ارزش جایگزینی، می‌بینیم که عموما این نسبت‌ها برای حدود 80درصد شرکت‌ها کمتر از 70درصد است؛ به دلیل اینکه شرکت‌ها از تمام ظرفیت خود استفاده نمی‌کنند و نکته بعدی، مسئله توجیه اقتصادی است. با افزایش نرخ‌هایی که در ماه‌های اخیر گرفته شده و افزایش صادرات برخی از شرکت‌های مرزی نسبت به سال گذشته (مخصوصا آن‌هایی که در غرب ایران قرار دارند) می‌توان در سال جاری هم خوشبین بود که مقدار تولید سیمان حدود 10 تا 15درصد افزایش پیدا کند.
سماوی در انتها توضیح داد: در مجموع با توجه به اینکه برآورد می‌شود در سال جاری دلار جهش چشمگیری نداشته باشد، صنایع ریالی می‌توانند چشم‌انداز روشن‌تری داشته باشند که یکی از آنها سیمان است. در این صنعت، عملکرد 5ماهه سال جاری چندین شرکت نسبت به سال گذشته با در نظر گرفتن مبنای ریالی نرخ فروش بیش از 100درصد افزایش داشته است. بنابراین در این صنعت، شرکت‌هایی که عموما صادرات محور هستند و در 5ماهه اول سال جاری میزان تولید و صادراتشان افزایش پیدا کرده از شرکت‌های ارزنده محسوب می‌شوند. همچنین نکته دیگر برای شرکت‌های سیمانی این است که بسیاری از این شرکت‌ها بیش از چهار سال تجدید ارزیابی دارایی‌ها نداشتند؛ مخصوصا که بسیاری از آنها دارایی‌هایی از جنس زمین دارند که استهلاک‌پذیر نیست و در صورتی که در آینده نزدیک مجددا موج افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها راه بیفتد، این صنعت از این منظر هم می‌تواند پتانسیل توجه بازار به خود را داشته باشد.
دیدگاه کاربران