به گزارش آوای آگاه؛ احداث کارخانه لاستیک بارز در سال 1363 در شهر کرمان شروع شد، در اول شهریورماه سال ۱۳۷۳ با ظرفیت ۲۵.۰۰۰ تن انواع تایر و تیوپ به بهره برداری رسید و سه سال بعد در سال ۱۳۷۶ در بورس اوراق بهادار پذیرفته شد. با دریافت تکنولوژی از چهارمین تایرساز جهان (شرکت کنتیننتال آلمان)، گروه صنعتی بارز تنها تولیدکننده تایرهای رادیال باری - اتوبوسی در صنعت تایر کشور محسوب شده و بدین ترتیب بخش اعظمی از نیاز صنعت حملونقل توسط این گروه تأمین میشود.
در سال ۱۳۹۶، کارخانه دوم گروه صنعتی بارز در استان کردستان بهعنوان مجهزترین و پیشرفتهترین کارخانه تایرسازی کشور برای تولید تایرهای رادیال سواری و تایرهای مخصوص خودروهای کراس اوور و شاسی بلند افتتاح شد. در حال حاضر، این مجموعه با ظرفیت تولید ۱۲۵هزار تن بهعنوان بزرگترین کارخانه تایر کشور بوده و ۴۸درصد سهم بازار ایران را به خود اختصاص داده است. حدود ۳۶درصد سهم تایرهای رادیال سواری، ۲۴درصد تایرهای رادیال باری و 40درصد تایرهای کشاورزی ایران به گروه صنعتی بارز تعلق دارد. از این رهگذر، بارز بهعنوان رهبر بازار تایر ایران و بروزترین تایرساز منطقه شناخته میشود.
در حال حاضر، گروه صنعتی بارز جزء واحدهای تجاری فرعی شرکت سرمایهگذاری نفت و گاز و پتروشیمی تأمین (هلدینگ) بوده و واحد تجاری نهایی گروه شرکت سرمایهگذاری تأمین اجتماعی است. نشانی مرکز اصلی شرکت در تهران و محل فعالیت اصلی آن در شهر کرمان و کیلومتر ۲۵ جاده کرمان جوپار واقع است.
تولید و فروش پکرمان
محصولات تولیدی پکرمان شامل انواع تایر، تیوب و نوار بوده که با توجه به تولیدات فصلهای اخیر برای سال ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ به میزان ۸۲.۳۹۴ و ۸۴.۰۰۰ تن در نظر گرفته شده که معادل 100درصد ظرفیت عملی شرکت بوده و مقدار فروش آن متناسب با میزان تولیدات شرکت در نظر گرفته شده است. تایر رادیال با سهم ۶۵درصدی در سبد تولید و فروش، بالاترین سهم را داشته و تایر بایاس با سهم 30درصد و تیوب و نوار با سهم حدود 5درصد، سبد تولید و فروش شرکت را تشکیل میدهند.
عمده فروش پکرمان داخلی بوده و صادرات چشمگیری ندارد که همین فرض برای سالهای آتی در نظر گرفته شده است. فروش داخلی شرکتهای تایرساز عمدتاً شامل دو گروه خودروسازها و نمایندگیهای فروش (تقاضای تعویض) است. پکرمان بیش از 45درصد محصولات خود را از طریق عاملین فروش مستقر در سراسر کشور، حدود 40درصد از فروش خود را به خودروسازان و مابقی را از طریق خردهفروشی به فروش میرساند.
بهای تمامشده
سهم عمده در بهای تمامشـده پکرمان مربوط به بخش مواد مستقیم مصرفی در حدود 75درصد است. اجزای تشکیلدهنده مواد مستقیم شامل کائوچوی مصنوعی با سهم ۱۶درصدی از مواد، کائوچوی طبیعی (سهم حدود ۱۷درصد) و دوده (سهم حدود ۱۴درصد) بالاترین سهم را از کل بهای مواد مستقیم مصرفی به خود اختصاص دادهاند. سهم مواد اولیه داخلی از کل خریدهای شرکت حدود ۶۵درصد است. سهم سربار تولید در بهای تمامشده معادل ۱۸درصد بوده و کل مبلغ بهای تمامشده در سال ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ به میزان ۶.۹۳ و ۹.۴۵ همت برآورد گردیده است.
برای ساخت یک تایر بیش از ۲۰۰ ماده اولیه ترکیب میشود؛ بدین معنا که ساختار اصلی لاستیک از مواد طبیعی معدنی و شیمیایی تشکیل شده است. این ترکیبات گسترده بسته به نوع تایر تولید شده، هر کدام بهنوعی در ترکیب تایر نقشی را ایفا میکنند. عمده مواد اولیه مورد استفاده در لاستیک شامل کائوچوهای طبیعی و مصنوعی، دوده نخ سیم و سایر مواد است. این مواد با توجه به نوع لاستیک و کاربرد آن، سهم متفاوتی در ترکیب لاستیک دارند.
در نمودار زیر، یک ترکیب معمول از مواد مصرفی در صنعت آورده شده است. کائوچو طبیعی از شیره درختانی خاص به دست میآید که عمدتاً خواستگاه آنها منطقه جنوب شرق آسیا است. در مقابل، کائوچو مصنوعی از محصولات جانبی نفت به شمار میرود. این دو مدل کائوچو خواص متفاوتی دارند و هر دو در فرآیند تولید تایر استفاده میشوند، اما درصد استفاده از آنها با توجه به ویژگیهای مورد نیاز تایر تولیدی متفاوت است. برای مثال، کائوچو طبیعی دارای مقاومت حرارتی بالا و چسبندگی خوبی بوده و به همین سبب در اجزای درونیتر تایر بیشتر کاربرد دارد.
در حال حاضر تقریباً تمام کائوچو طبیعی مورد نیاز بهصورت وارداتی تأمین میشود، اما در مورد کائوچو مصنوعی، پتروشیمی بندر امام و تخت جمشید میزان زیادی از تقاضای داخلی این محصول را تأمین میکنند. تنها ۳۵درصد مواد اولیه شرکت در بحث مقدار به صورت وارداتی تأمین میشود که این رقم از نظر قیمتی در حدود ۴۰درصد مواد اولیه میشود و ۶۰درصد مابقی از منابع داخل تأمین میگردد. نرخ مواد اولیه داخلی تابعی از نرخ دلار و نرخهای جهانی بوده و بنابراین نرخ دلار تأثیر مهمی در بهای تمامشده شرکت دارد. بهای تمامشده تایر به قیمت تهیه این مواد بستگی دارد. با توجه به نرخ روز بهای مواد مصرفی با ترکیب مقابل برای تولید یک کیلوگرم لاستیک در حدود ۱.۷ دلار خواهد بود و سایر هزینهها به تکنولوژی تولید و... بستگی دارد.
شرکتهای زیرمجموعه
لاستیک کردستان: ظرفیت تولید سالانه 40هزار تن لاستیک رادیال سواری، کراس اور و شاسیبلند که برای ۱۴۰۳.۰۹ فول ظرفیت در نظر گرفته شده است.
لاستیک سیرجان: ظرفیت تولید ۶هزار تن سیم طوقه و فنر و ۱۲۰هزار حلقه لاستیک روکشی را دارا است.
بارز لرستان: ظرفیت تولید 50هزار تن لاستیک رادیال سیمی باری، اتوبوسی و کامیونتی. این کارخانه در حال ساخت بوده و تا تاریخ ۳۰ آذرماه 1402، پیشرفت ۱۳.۷درصدی داشته است. هزینه تکمیل طرح حدود ۷.۲ همت برآورد میشود که ۱۳۵ میلیون بهصورت یورو و بقیه به صورت ریالی است. زمان تکمیل طرح سال ۱۴۰۶ است.
بارز ترابر کرمان مسئولیت انتقال کالا از مبدأ کرمان را برعهده دارد و کربن سیمرغ در صنعت دوده و بهعنوان تأمینکننده کربن سیاه مورد نیاز پکرمان فعالیت میکنند.
سود و زیان پکرمان
با فرض تولید بالغ بر ۸۴.۰۰۰ تن تایر در حدود 100درصد ظرفیت اسمی شرکت، نرخ تایر رادیال داخلی 110 برای سال 1402 و با 20درصد رشد حدود ۱۳۷هزار تومان در کیلوگرم برای ۱۴۰۳، نرخ دلار ۳۸.۵۰۰ برای 1402 و ۵۰.۵۰۰ برای 1403 و نرخ تورم 40درصد در سال مالی ۱۴۰۲، شرکت میتواند به ازای هر سهم ۴.۱۲۷ ریال سود و ۳.۵۵۵ ریال سود در سال بعد محقق سازد. با توجه به قیمت جاری سهم، P/E fwd سهم در محدوده ۴.۸ واحد به دست میآید.
نتیجهگیری
براساس مفروضات جدول فوق، پکرمان امکان ساخت ۴.۱۲۷ ریال سود به ازای هر سهم یا معادل ۲.۱ همت سود خالص را در پایان سال مالی ۱۴۰۲ دارد. نسبت P/E ttm سهم در حال حاضر در محدوده ۶.۶ واحد قرار گرفته و این نسبت برای صنعت و همگروهیها نیز ۷.۱ واحد است. با فرض ۳.۵۵۵ ریال سود در سال ۱۴۰۳ و قیمت روز سهم، نسبت P/E آیندهنگر سهم برابر ۴.۸ واحد برآورد میگردد.
صنعت تایر بهعنوان عنصر مهم در صنعت خودرو و حملونقل در دنیا با فرصتهای فراوان روبهرو است. در ایران و با توجه به محدودیتهای صادراتی به دلیل کمبود عرضه و با در نظر گرفتن مازاد تقاضای تایر و همچنین وجود ظرفیت مناسب جهت پوشش بخش عمدهای از تقاضای کشور، صنعت تایر بهعنوان یک فرصت مناسب برای رشد و توسعه مطرح میشود.
در نهایت میتوان گفت که پکرمان با توجه به دارا بودن سهم عمده از بازار تایر داخل کشور، تولید تایرهای سایز بزرگ نسل، دارا بودن زیرمجموعه با امکان تقسیم سود (بارز کردستان) و شبکه توزیع فراگیر، امکان صادرات و استفاده از ارز حاصله جهت تأمین مواد اولیه خود و دارا بودن نسبت P/E کمتر از متوسط رقبا، در محدوده قیمتهای فعلی گزینهای مناسب برای خرید و نگهداری در یک بازه میانمدت و بلندمدت است.
دیدگاه کاربران