تغییر مسیر خوراک و تمرکز «بوعلی» بر افزایش تولید ریفورمیت

به گزارش آوای آگاه؛ مجمع عمومی پتروشیمی بوعلی سینا با حضور حداکثری صاحبان سهام و نمایندگان قانونی آنها برگزار شد. مهم‌ترین نکات مطرح شده در این جلسه به شرح زیر است:

با همکاری مناسب وزارت نفت در تأمین خوراک، در این زمینه دچار مشکل خاصی نشدیم.

با توجه به اینکه اغلب محصولات شرکت در دسته کامودیتی قرار دارند و از کاتالیست‌های داخلی استفاده می‌شود، راهبرد اصلی برای حفظ سودآوری در چنین صنایعی، کنترل مؤثر هزینه‌هاست.

جهت افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی خوراک، شرکت اقدام به اجاره دو فروند کشتی و دو مخزن کرده است.

طی سال مالی ۱۴۰۳، پتروشیمی بوعلی سینا با عبور از ظرفیت اسمی تولید و اتخاذ سیاست‌های مؤثر بازاریابی، عملکردی فراتر از سال‌های گذشته ثبت کرد. سود هر سهم در مقایسه با سال ۱۴۰۲ حدود ۲۳درصد رشد داشته، هرچند حاشیه سود با افتی جزئی در حدود یک تا دو درصد همراه بوده است. این کاهش عمدتاً ناشی از افت حجم تولید نسبت به سال قبل و همچنین کاهش قیمت برخی فرآورده‌های آروماتیکی در بازارهای جهانی بوده است. در نتیجه، علی‌رغم رشد درآمدهای فروش، سود عملیاتی شرکت افزایش چشمگیری نداشت.

تاکنون تصمیمی در رابطه با افزایش سرمایه برای سال جاری در هیئت‌ مدیره یا مجمع اتخاذ نشده است و چنانچه تصمیمی در این خصوص اخذ شود، از طریق سامانه کدال اطلاع‌رسانی خواهد شد.

درخصوص حمایت از سهام شرکت، هلدینگ خلیج فارس به‌عنوان بازارگردان، همچون گذشته در چهارچوب ضوابط تعیین‌ شده و در صورت افت قیمت سهم وارد عمل خواهد شد.

مسئله نرخ خدمات یوتیلیتی ارائه‌ شده توسط پتروشیمی فجر در منطقه ماهشهر که در سال‌های گذشته محل بحث بود، با ابلاغ مصوبات جدید تعیین تکلیف شده و نرخ‌های جدید در صورت‌های مالی سال ۱۴۰۳ لحاظ شده است. البته سهم هزینه یوتیلیتی در کل هزینه‌های شرکت بالا نیست و عمده هزینه‌ها مربوط به خوراک و بهای تمام‌شده محصولات است.

هزینه لجستیکی شرکت در سال گذشته حدود ۱۰۰ میلیون دلار بوده که تنها بخشی از آن مربوط به صادرات است. حتی محصولات عرضه ‌شده به همسایگان از طریق خطوط لوله تحویل ‌داده ‌شده به شرکت ملی پالایش و پخش نیز شامل هزینه‌های لجستیک می‌شوند که بخشی از آن‌ها (نظیر حمل با کشتی) در قراردادها با شرکت ملی نفت و شرکت ملی پالایش و پخش لحاظ شده، اما همچنان بخش عمده‌ای از کل هزینه‌های لجستیکی شرکت را تشکیل می‌دهند.

در حال حاضر حدود ۴۰درصد خوراک شرکت از طریق خط لوله و مناطق نفت‌خیز داخلی تأمین می‌شود و حدود ۶۰ درصد باقیمانده، معادل یک میلیون و دویست تا یک و نیم میلیون تن در سال، از سایر منابع تهیه می‌گردد. منابع بالقوه‌ای مانند دمام، بحرین، قطر و دبی نیز شناسایی شده‌اند و در صورت فراهم بودن شرایط، قابلیت تأمین خوراک از آن‌ها وجود دارد. در عراق نیز خوراک موجود است و برخی شرکت‌ها از اربیل خوراک را به ماهشهر منتقل کرده و در مخازن اجاره‌ای ذخیره می‌کنند تا شرکت‌های ایرانی از آن بهره‌مند شوند.

به‌طور کلی، شرکت بوعلی سینا در حوزه تأمین خوراک مایع با توجه به انعطاف در هزینه‌کرد و استفاده از منابع متنوع، حتی در شرایط دشوار نیز با تهدید جدی روبه‌رو نخواهد شد. پالایشگاه‌هایی نظیر آبادان، لاوان و ستاره خلیج فارس از منابع داخلی مهم برای تأمین خوراک به ‌شمار می‌روند.

شرکت با فراهم‌سازی بستر تخلیه زمینی خوراک، مزیتی قابل ‌توجه ایجاد کرده است؛ اگرچه این موضوع هزینه‌های لجستیکی و نگهداری را افزایش داده، اما امکان فروش زمینی محصولات را نیز فراهم ساخته است. در صورت توقف یا محدودیت در صادرات دریایی، این زیرساخت به شرکت اجازه می‌دهد که روزانه بین چهار تا پنج هزار تن محصول را از طریق زمینی عرضه کند؛ مشروط بر اینکه از نظر اقتصادی به‌صرفه باشد.

راهکار افزایش درآمد شرکت نیز در چند محور خلاصه می‌شود؛ اول اینکه تولید باید افزایش یابد؛ دوم اینکه فروش به بازارهای هدف با قیمت بالاتر گسترش پیدا کند و سوم، تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر مانند ریفورمیت که در بازار جهانی با قیمت بالاتر (حدود ۸۰۰ تا ۹۰۰ دلار در هر تن) نسبت به سایر محصولات (میانگین ۷۰۰ دلار) معامله می‌شوند، در دستور کار قرار گیرد.

میزان تعهد فروش پارازایلین به شرکت پتروشیمی تندگویان تابع تصمیم‌گیری‌های هلدینگ خلیج فارس است و بر اساس دستور این هلدینگ انجام می‌پذیرد.

در حال حاضر، برنامه‌ریزی برای افزایش ظرفیت واحد PY تا حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰هزار تن در دستور کار قرار دارد. با اجرای عملیات جداسازی، حدود ۴۰هزار تن محصول به‌دست خواهد آمد که نزدیک به ۶۰درصد آن قابلیت عرضه در بازار را خواهد داشت. این بخش از محصول را می‌توان یا در قالب آروماتیک به فروش رساند یا برای تولید بنزین مصرف کرد؛ مشابه آنچه در واحد ۵۰۰ انجام می‌شود.

شرکت در حال رایزنی برای جلب نظر شرکت‌های ذی‌نفع و کسب تأیید شرکت ملی صنایع پتروشیمی (NPC) است تا روند اجرای پروژه تسهیل شود. هرچند خوراک اصلی این واحدها مستقیماً توسط شرکت بوعلی تأمین نمی‌شود، اما بازار بنزن پتانسیل بالایی دارد و امکان همکاری با دیگر تأمین‌کنندگان در این زمینه وجود دارد.

از ابتدای امسال تاکنون، حدود ۱۵۰هزار تن ریفورمیت تولید شده و پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال این رقم به ۴۰۰ تا ۴۵۰هزار تن برسد. مذاکرات با هلدینگ خلیج فارس جهت افزایش ظرفیت تولید ریفورمیت نیز آغاز شده است.

تحویل خوراک برش سنگین از سوی پتروشیمی امیرکبیر به‌طور قابل توجهی کاهش یافته است. در حال حاضر، قیمت خوراک مایع نسبت به اتیلن بالاتر است و به همین دلیل، این شرکت ترجیح داده خوراک خود را از اتان تأمین‌شده توسط پالایشگاه گاز بیدبلند خلیج فارس تهیه کند.

کاهش دریافت برش سنگین از طرف امیرکبیر، موجب افزایش تولید گاز مایع، رافینیت و در نهایت ریفورمیت در خروجی واحد شیرین‌سازی شده است.

مدیرعامل شرکت اعلام کرد که اجرای پروژه ساخت واحد استایرن منومر در بوعلی منتفی شده است؛ زیرا بررسی‌ها نشان داده که نرخ بازگشت سرمایه این طرح پایین بوده و از توجیه اقتصادی کافی برخوردار نیست.

در پایان مجمع پتروشیمی بوعلی به ازای هر سهم ۸۳۶۰ ریال سود نقدی تقسیم شد.